Diyet Projesi

Kilo: 72,6  (heeeey :))
Geçen cumadan fark: 0,9kg
Başlangıçtan itibaren fark: 2,3kg

Günlerdir yazamıyorum. Her gün aklımda ne yazacağım var, ama iki gündür öyle yoğundum ki, bir türlü yeri gelmedi yazmanın. Bugün de farklı değil ama bugünü kaçırmamak için hemen bunu gireyim dedim. Çünkü bugün #diyetOyunu günü. Hani anlatmıştım, instagram’daki diyet oyunu  🙂 Bu ilk katılışım olduğu için çok heyecanlıyım. Bu arada bu sabah tartılınca gördüğüm kiloya inanamadım. Ama arada yazmadığım için tabi bilmiyorsunuz, gece yürüyüşlerine çıktım, bol bol yüzdüm. Dün bir de yoga için deneme dersine girdim  🙂  Sanırım bir süre devam edeceğim. Sonrasına bakarız.

Bu ufak özet, biliyorum. Ama sonra daha uzun yazacağım. Bu arada hem yeni tariflerim var, hem de her gün ne yediğimi ayrı bir kategoride vermek istiyorum. Anasayfada sıkıncı oluyor ama illa bilmek isteyenler için onu ayrıca ekleyeceğim. Daha sözünü verdiğim süpriz kategoriye başlamadım bile.

Öpüyorum hepinizi,

Sevgiler,
Ozi

Kilo: 73,4

BUGÜN: İşte bugün bunları yememeyi başardım 🙂

Evet, belki biraz yavaş. Ama olsun 🙂 Gene de almıyorum, aynı kalmıyorum, veriyorum! 🙂 Biliyorum polyanna oldu biraz ama zaten ben de öyle bir insanım. İyimser olmak beni mutlu ediyor 🙂
Gün 1: 74,9
Gün 9: 73,4 (Tam 1,5 kilo :))
Bence gayet iyi.

Bugün yazmayı planladığım bir sürü şeyi vakit bulup yazamadım. Ama en azından bu kaydı düşmek istedim. Vakit bulursam daha sonra tekrar yazarım.
Hepinizi öpüyorum ve durmak yok, yola devam 😛

Sevgiler,
Ozi

Kilo: 73,9

Cumartesi sabah tartıldığımda 73,5 kiloydum. Pazar günü ayakları kaldırıp yattım. Ama cumartesi günü 10km den fazla yürüdüm. Öyle tatlı falan da yemedim. Yani kaçırdıysam bile 400 gram’lık kaçırmış olamam. Öyleyse neler oluyor? Sanırım gerçekten ne olup bittiği yarına belli olur  🙂 Yarına kadar bu konuda moralimi bozmamaya karar verdim  🙂

Cumartesi günü yürüdüğümüz rota yaklaşık olarak böyle bir şeydi. Moda’dan çıktık, fenerbahçe tesislerine uğradık (Nil’e jimnastik dersi baktık). Kalamış parkında biraz takıldık. Fenerbahçe buruna gidip yüzme havuzunu gezdik. Dönüşte de, bu sefer sahilden biraz daha uzun bir mesafeden yürüdük. Tabi 10km’yi aşkın yürüyüş sonunda hem nil’in, hem de benim ayaklarımızı kaldırıp yatmamız gerekti pazar günü. Planladığımız piknikten vazgeçtik ve yan gelip yattık  🙂 Tamam, yan gelip yatmış olabilirim ama bence hala 400gram fazla  🙂

Tabi biliyorum. Şimdi bir çoğunuz her gün tartılmak doğru değil diye düşünüyorsunuz. Tamam, olabilir. Ben de şöyle düşündüm: Madem hergün tartılmaktan vazgeçmiyorum, en azından resmi bir tartı günüm olsun ve oradaki değerler kabul edilsin. Önce çarşambaları iyi olur diye düşündüm. Malum, hafta ortası. Ayrıca hafta sonlarında çok başarılı olmadığım göz önüne alınırsa 🙂 pazartesi’den de yeterince uzak :). Sonra öğrendim ki, instagram’da bir oyun oynuyorlarmış. Her cuma #diyetOyunu hashtag’i ile insanlar tartı fotoğrafı gönderip, en çok kilo vereni birinci ilan ediyorlarmış. Herkesle birlikte tartılmak bir nevi motivasyon gibi geldi bana. Hani Türkiye’de Weight Watchers gibi destek grupları yok ya. Onun yerine böyle bir şey kullanılabilir. Yarışma kısmı sadece bir oyun, önemli değil. Ama hesap verme kısmı işe yarayabilir. Uzun lafın kısası, bundan sonra sadece cuma günleri tartının dediklerini önemseyeceğim. Aralar konusunda da sessiz kalmaya çalışacağım  🙂

Benden şimdilik bu kadar. Bu arada vakit bulabilirsem bloğa iki yeni bölüm geliyor. Ama süpriz olsun.

Hepinize iyi haftalar,
Ozi

Kilo: 73,9
Durum: Biraz suçlu 🙂

Biliyorsunuz aslında her şey birbirini etkiliyor. Etki tepki olayı. Her şey instagram’daki diyet grubunu keşfetmemle başladı  🙂 O kadar heyecanlandım ve gaza geldim ki gece yağmur altında yürüdüm, sonra eve gelip bayağı uzun süre instagram da takıldım veeee geç uyudum. Geç uyumak ben de reaktif bir tepki veriyor, bilmiyorum belki yaşla alakalıdır. Örneğin kendimi uykusuz hissetmesem bile farkına varmadan yaptığım şeyler oluyor. Spordan kaçmak için bahane uydurmak en tahmin edilebileni. En kötüsü ise, bu konuda farkındalığım yeni yeni artıyor, karnım çok aç oluyor ve doymuyor. O anda uykum olduğunu düşünmediğim için de yiyiyorum. Velhasıl, geç yatınca kalkma saatim hafif kaydı, kayınca kahvaltı yapamadan çıktım, işe geldiğimde artık şekerim çoktan düşmüştü, kahvaltı yaptım ama doymadım. Öğlen nedense spor yerine yıldız parkında oturup gözleme yemenin bana daha uygun olduğuna inandım 🙂 Tabi ki geri dönerken yürüdüm. Ama biliyor musunuz, 2 km yürüyüşle gözleme birbirini dengelemiyor  🙂 Sonra akşam eve gittiğimde, tabi ki gözlemeler ve şaşan saatler yüzünden iyice şekerim düşmüştü ve akşam yemeğiyle doymadım. İşte tam bu nokta, “evet aslında benim uykum var” demem gereken noktaydı. Ama o anda bu aklıma gelmedi. Buzdolabını açtım. En zararsız yiyecek olarak ıspanak buldum bir tabakta, yedim ve tabi ki gene doymadım. Doyar mıyım hiç, mümkün mü? Bir kere eşiği atlamışım. Daha sonra ilerleyen saatlerde yediğim makarnaları falan ne siz sorun, ne ben anlatayım  🙂

Evet dün böyle olmuş olabilir. Ama yılmıyoruz  ve kaldığımız yerden devam ediyoruz tabi ki  🙂 Tartıda 100gram olarak gördüm farkı neyse ki, çok büyük bir durum yok. Neden olduğunu bildiğim için moralim de çok çok bozulmadı. Ve bugün direk normal rutine girdim  🙂

Oh….   🙂

Yarın daha güzel şeyler yazmak dileğiyle, hepinize iyi ve mutfaktan uzak geceler diliyorum…
Ozi